20240118গ্লাইক্স

এসময়ত উইলবাৰ নামৰ সৰু গাহৰি এটা আছিল।
তেওঁ এখন ফাৰ্মত জন্ম লৈছিল আৰু দিনবোৰ বোকাত খেলিছিল আৰু সকলো ধৰণৰ সুস্বাদু ট্ৰিট খাইছিল।
এদিন উইলবাৰে শুনিলে যে তেওঁৰ মালিকে তেওঁক কসাইক বিক্ৰী কৰাৰ পৰিকল্পনা কৰিছে। বেকনলৈ ৰূপান্তৰিত হোৱাৰ কথা ভাবিলে উইলবাৰে আতংকিত হৈ পৰিল, গতিকে তেওঁ ফাৰ্মখনৰ পৰা পলাই যোৱাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে।
উইলবাৰে হাবিৰ মাজেৰে খোজ কাঢ়ি যোৱাৰ লগে লগে তেওঁ বন্ধুত্বপূৰ্ণ জীৱ-জন্তুৰ এটা দলত উজুটি খালে। তেওঁলোকে তেওঁক মুকলি বাহুৰে আদৰি লৈছিল আৰু তেওঁলোকৰ শান্তিপূৰ্ণ অভয়াৰণ্যত নতুন জীৱনশৈলী দেখুৱাইছিল। নতুন বন্ধুসকলৰ সৈতে উইলবাৰে প্ৰকৃতি আৰু শিল্পৰ দৰে নতুন নতুন বস্তুৰ সন্ধান কৰিবলৈ শিকিলে। তেওঁ ৰ’দত খেলি আৰু জিৰণি লৈ দিনবোৰ পাৰ কৰিছিল, এবাৰো এবাৰ কসাইক বিক্ৰী কৰাৰ চিন্তা নাছিল। অৱশেষত উইলবাৰে বুজি পালে যে তেওঁ কেতিয়াও নিজৰ জন্তুৰ বন্ধুসকলৰ সৈতে নিজৰ নতুন ঘৰ এৰি যাব নিবিচাৰিছিল। তেওঁ এনে এখন ঠাই বিচাৰি পাইছিল য’ত তেওঁ নিজেই হ’ব পাৰে আৰু শান্তিৰে জীৱনটো কটাব পাৰে। শেষত উইলবাৰে বন্ধু-বান্ধৱীৰ সৈতে এক দীঘলীয়া আৰু সুখী জীৱন কটালে, সদায় হাবিত নিজৰ দুঃসাহসিক অভিযানৰ স্মৃতিবোৰক লালন-পালন কৰি। আৰু যদিও তেওঁ নিজৰ অতীতক কেতিয়াও পাহৰা নাছিল, তথাপিও তেওঁ জানিছিল যে তেওঁক ভালপোৱাসকলৰ সৈতে তেওঁ নিজৰ প্ৰকৃত ঘৰ বিচাৰি পাইছে।